Wa dodetta TATE ar ovela Y. ofwersatt, träffad. och man dan icke Heta att öfwersattningen är noga Men det lyckas H:r Dahl icke mindre att tillegna fig hwad andra redan på Latin sammansatt. Följande 9. lemnar of genast ett exempel, J. 4. e numerorum signis, Dahl: Arabes numeros aut literis aut signis exprimunt. Quando literae usurpatur vetus Å Hebraicus ordo retinetur, idque ita ut primae IX literae exprimant unitates, sequentes IX denarios, reliqua centenarios ultima Ghain millenarium. Ceteros additione more Hebraeorum supplent. Signa numerorum Arabes ab India acceperunt. Illa non ab Arabibus inventa esse, indicat series, quo componuntur, quaeque contraria est reliquae scriptioni, quae a dextra sinestrorsum, properat. En eorum figuras: (Siffrorna7) His eodem prorsus modo utuutur quo nos vulgaribus istis nostris. Rosenmäller pag. 40: NumerosArabes vel singulis literis vel signis quibusdam peculiaribus exprimere possunt. Literae ubi numeris designandis inserviunt, vetus earum ordo servatur, qui cum Hebraicarum ordine convenit ita quidem, ut primae IX literae unitates exprimant, IX sequentes denarios, reliquae centenarios, ultima Ghain millenarium, ceteros additione supplent ut Hebraei. Numerorum indices Arabes Indicos vocant, quod ab Indis eos acceptos ferunt. Sane originem peregrinam prodit illorum consecutio, quae est a sinistra dextram versus. En eorum figuras: (Siffrorna.) His eodem prorsus modo utuntur, quo nos vulgaribus istis nostris. . V. De divisionibus literarum. Bokstäfwernas indelning har H:r Dahl gjort efter Norbergs Rudimenta Linguae Hebreae neml. ratione organi loquelae, quantitatis, qualitatis usus. Att ÄÅrabiska Grammatiken derigenom föga wunnit, och aft den wanfliga indels ningen, ratione pronuntiationis, roboris, affinitatis. officii, societatis, år wida låttfatte ligare, inser man lika få lätt, fom man snart upptäcker, att H:r Dahl i hela S. endast begags nat en och annan Latinsk phrase af Norberg, men deremot få mycket mera lånat ur andra. Den fattige Lakemacher har ur sitt ringa förråd måst bestå det förnämsta. Dahl: Mutabiles ratione qualitatis inter se permutantur: ut Elif loco Je, Je loco Elif Vau ac vice versa scribatur. Cum wmunaqueque harum literarum habeat vocalem sibi cognatam, sequitur, qualis vocalis sit, talem eidem adjungendam esse literam, quae vocalis propria est. Vocalis a cognata est to Elif, i tö Je u tö Vau. Si per a antecedens litera sit efferenda Å Vau subsequitur, locum ejus occupare solet Elif ut ghaza (med Elif) pro ghaza (med Vau) oppusnavit. Pari modo si proxime antecedens litera per u reddenda, haec vocalis literam Vau tamquam cognatam sibi adsciscit, ut Danu (med Vau) pro Danu (med Elif) vilis fuit. Sic etiam Focales i literam Elif subsequentem in Je mutat ut: Chati (med Je) pro Chati (med Elif) peccans. Et sic in ceteris. Lakemacher p. 3: Facile inter se permutantur, ut scilicet Elif loco Je, Je loco Vau Elif ac vice versa scribatur. Quilibet ex his spiritibus suam habet vocalem cognatan, qualis igitur est vocalis, talis quoque eidem adjungi debet spiritus. iste nimirum, quem vocalis tamquam proprium sibi agnoscit. Est autem cognata vocalis tö Elif Fatha, to Je Kesre, tö Je Kkesre, to Vau Damma. Unde si praecedit Fatha, subsequi debeat Vau locum ejus occupare solet Elif, ut gasa (med Elif) pro gasa (med Vau) oppugnavit. Sic quoque si proxime antecesserit Damma, istud spiritum Vau, tamquam sibi cognatum adsciscit, ut Danu (med Vau) Pro Danu (med Elif) velis fuit. Pari modo Elif ante Kesre transit in Je, spiritum to Kesre convenientem, ut Chati (med Je) pro Chati (med Elif) peccans. Et sic in reli